Vrijdag 3 mei 2024
Vandaag ben ik samen met Willemijn, Britt en Anneroos gaan dwalen richting het bos dat van zichzelf is. Samen met Peter Akkerman. Hij is voorzitter van het bos dat van zichzelf is. Een bos gelegen nabije Utrecht.
En daarnaast ook onze opdrachtgever voor de Cosmos. Peter heeft ons meegenomen naar het bos en ons tijdens deze twee uur durende wandeling van alles verteld over het bos. Aan de rand van het bos dat van zichzelf is liet hij ons de wiggelroede zien. Twee metalen L-vormige stokken die volgens Peter kunnen communiceren met het bos. Je opent het gesprek met de vraag “mag ik met de wiggelroede werken?” vervolgens komen de stokken die je los in je handen recht vooruit houd in beweging. Ze kunnen naar binnen of naar buiten bewegen en zelfs allebei naar één kant wijzen. Het is de bedoeling dat je een vraag stelt die op ja of nee beantwoord kan worden. Peter deed dit eerst voor en daarna mochten wij het ook proberen. Ik vond dit echt iets magisch hebben, het liet voor mijn gevoel zien dat het bos een levend organisme is en kan aangeven waar ze behoefte aan heeft. ik had de wichelroede vast en was eerlijk gezegd wat sceptisch in het begin. Maar zodra ik een vraag stelde aan het bos en de stokken direct duidelijk naar binnen bewogen, stond ik totaal versteld. Je moet wel natuurgerichte vragen stellen om eerlijk antwoord te krijgen van de wiggelroede. Anneroos stelde de vraag of het bos behoefte zou hebben aan eigen rechten voor meer respect vanuit de mensheid voor het bos. Daarop was het antwoord duidelijk ja.
Ik vond het heel bijzonder dit met mijn eigen ogen te zien en op een bepaalde manier te kunnen praten met het bos. Maar ik merk aan mezelf dat ik omdat ik het gewoonweg niet begrijp ik er ook niet 100 procent in geloof. Terwijl ik het wel echt voel en zie gebeuren. Aan de andere kant vind ik het ook mooi om dit lekker open te laten voor mezelf en het ook niet helemaal hoef te begrijpen.
Na het werken met de wiggelroede sluit je af met een bedank en liepen we het bos dat van zichzelf is in.
Tijdens de wandeling vertelde Peter ons dingen over de moederbomen. Hier heb ik het eerder ook al over gehad en Peter wist hier ook het een en ander over te vertellen. De moederboom is namelijk een oude boom die diep geworteld is in de grond en in contact staat met de bomen om haar heen. Je kan de bomen om haar heen dan ook zien als kind bomen. Kind bomen wachten ook met omhoog groeien tot er ruimte voor is, zodat ze meer licht kunnen vangen. Ze hebben dan ondergronds wel al een heel stelsel aan wortels. Hij vertelde ons ook dat er weesbomen bestaan. Deze bomen hebben geen moederboom maar zijn uit het bos weggehaald bij de andere bomen en worden op een nieuwe plek herplant. Deze bomen zijn vaak niet diep geworteld en zullen dus ook bij een grote storm snel omwaaien.
Drinkable rivers
Aan de hand van ons onderzoek naar natuurrechten kwam ik op dit onderzoek van Li An Phoa.
In 2005 kanode Li An Phoa over de volledige lengte van een rivier in Canada, de Rupert. Onderweg kon ze water rechtstreeks uit de rivier drinken. Drie jaar later kwam Li An terug en kon ze niet meer van de Rupert drinken. De rivier was vervuild als gevolg van dammen en mijnbouw. Vissen stierven, mensen werden ziek. Het delicate evenwicht in het ecosysteem werd vernietigd.
Li An realiseerde zich dat drinkbare rivieren een indicator zijn voor een gezond leven. Als we uit onze rivieren kunnen drinken, betekent dit dat een heel ecosysteem gezond en in balans is. Rivieren kunnen alleen drinkbaar zijn als alle acties en relaties in een heel stroomgebied bijdragen.
Wij stellen voor om drinkbare rivieren te gebruiken als leidraad voor onze samenlevingen, ter vervanging van economische groei. Drinkbare rivieren als oud en nieuw kompas, geleid door de volgende eenvoudige vraag: “Draagt dit gedrag, deze maatregel of deze innovatie bij aan drinkbare rivieren?”
Rivieren zijn van vitaal belang voor al het leven op aarde, rivieren zijn onze levensaders. Wij kunnen niet zonder water, wij zijn water. Alle levende wezens maken deel uit van een stroomgebied, dus we zullen allemaal profiteren van drinkbare rivieren.
Dit onderzoek raakt me omdat het een bepaalde betrokkenheid vraagt van de onderzoeker. Durf je het water te drinken om de gezondheid te verklaren. En tegelijkertijd als je het water uit je rivieren al niet durft te drinken hoe zou je er dan wel langs durven wandelen of omheen durven leven. Het maakt direct heel inzichtelijk dat samen leven de manier is om elkaar te helpen en de begrijpen, een gedachte die mij greep.
Life but lying
Is life worth living
If you live life lying
Lying about your future
Lying about your present
Living in straight up delusion
Faking happiness
Faking hope
Is life still worth living
If you live your life lying
If people tell you your life is fake
If people assume your life as fake
Is it worth living it
Is it worth working for it
If your lying about your future
Aren't you lying about your present
Aren't you lying about your actions
Aren't you lying about your feelings
What if your living a lying life
Is that worth living?
Aren't we all lying about our future
Pushing the future for worth until it's not possible to move anymore
Until life is not only screaming at your but also
Falling in front of your feet
Is that worth living?
Or should we be honest and change?
Is life worth living
If you live life lying
Lying about your future
Lying about your present
Living in straight up delusion
Faking happiness
Faking hope
Is life still worth living
If you live your life lying
If people tell you your life is fake
If people assume your life as fake
Is it worth living it
Is it worth working for it
If your lying about your future
Aren't you lying about your present
Aren't you lying about your actions
Aren't you lying about your feelings
What if your living a lying life
Is that worth living?
Aren't we all lying about our future
Pushing the future for worth until it's not possible to move anymore
Until life is not only screaming at your but also
Falling in front of your feet
Is that worth living?
Or should we be honest and change?
I feel lost lying
My life don't feel worth living
if that means it's a lying life.
My life don't feel worth living
if that means it's a lying life.
Stil vallen van de golfstroom (lezing in Pakhuis de Zwijger)
Stil vallen van de golfstroom is een conclusie gemaakt op een wetenschappelijk onderzoek wat gevoerd is. Hierbij gaat het erom dat door het smelten van het ijs het water steeds zoeter wordt en daardoor lichter, waardoor er verwacht word dat de golfstroom steeds verder afzwakt en uiteindelijk misschien zelf stil valt.
Het stilvallen van de AMOC heeft grote gevolgen voor het klimaat wereldwijd. Zo neemt de kans op overstromingen in Noord-Amerika toe door een snelle zeespiegelstijging en verschuiven regengebieden in de tropen door de verandering in zeewatertemperaturen. In de Sahel bijvoorbeeld valt er dan minder regen. In het algemeen leidt het stilvallen van de AMOC tot afkoeling van het Noordelijk halfrond, en opwarming van het zuidelijk halfrond.
Aangezien de Warme Golfstroom warmte van het Caribisch gebied naar Europa brengt, leidt het stilvallen van dit transport juist bij ons tot forse en snelle afkoeling. En met “snel” wordt dan bedoeld meer dan een graad per 10 jaar! Dat is ongeveer vier keer zo snel als de huidige opwarming, maar dan in omgekeerde richting. Dat is te snel om tijdig afdoende maatregelen te treffen om met de gevolgen om te gaan, stellen de Utrechtse onderzoekers in hun artikel. De uiteindelijke afkoeling in Nederland zou zo'n 7 graden kunnen bedragen en er valt minder regen.
Ook werden tijdens deze lezingen de verschillen van natuurspechten en klimaatrechten benoemd. Klimaatsrechten vallen namelijk onder mensen rechten aangezien grote klimaatproblemen onze leefbaarheid en veiligheid in gevaar kunnen brengen. Dit zorgt ervoor dat er juridisch actie tegen genomen kan worden, zo kunnen wij mensen een bedrijf al shell aanklagen voor menskracht schending door de klimaatgevolgen die zo'n bedrijf te weeg brengt. Natuurrechten daarin tegen zijn rechten die we de natuur willen geven nog voordat het overgaat in klimaatsrechten. Dit is veel meer gebaseerd op een geloof en een bepaald gevoel voor samen zijn. De klimaatrechten zijn er namelijk alleen maar tot de hoogte dat het voor de mens prettig is ze reiken niet verder dan dat.
Voor onze lezing bij Pakhuis de Zwijger hebben wij onze gedachtes ook eens laten weg varen bij de gevoelens en vragen van de natuur om ons heen.
Zou een boom ook een mening over ons hebben bijvoorbeeld. En zou een boom misschien bang voor ons zijn of juist onze mensen met de keuzes die wij maken uitlachen. Maar ik ben ook benieuwd of de natuur ons misschien aan het waarschuwen is bij de keuzes die wij maken en of wij die waarschuwing alleen nog niet kunnen lezen.
Veel vragen om ons nog verder in te verdiepen en ook een mooie mogelijkheid om verder onderzoek te doen naar de communicatie mogelijkheden.
Kan alleen maar denken aan hoe je praat.
Probeer je te verstaan maar ik begrijp je niet.
Laat me alleen maar naar je kijken,
denkend over de toekomst.
Je laat me stil staan.
Zou willen dat ik anders kon.
Maar ik versta je nog niet.